افشای راز کارخانه عظیم پروتئینساز
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۴۲۹۹۹
به گزارش خبرآنلاین، هر سلولی در بدن ما دربرگیرنده یک دستگاه پیچیده با نام «ریبوزوم» است که مسئولیت ساختن پروتئین را برعهده دارد. پروتئینها سنگبناهای ضروری حیات هستند و کارکردهای مختلفی در ارگانها، بافتها و سیستمهای بدن ما دارند. بدون پروتئینها ما وجود نخواهیم داشت.
بر اساس گزارش ایرنا، اما کار ریبوزوم چیست و چگونه خود را از ده ها جزء مختلف مجتمع میکند و زمانی که کارکرد آن مختل و خراب می شود، چه روی میدهد؟ اینها سوالاتی است که گروهی از محققان مرکز تحقیقات پروتئین «بنیاد نوو نوردیسک» در یک تحقیق جدید درصدد پاسخ به آنها بر آمده اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«اوا کومر» استادیار و هادی این مطالعه گفت: این اعجاب آور است که ما میتوانیم جزئیات اتمی ریبوزوم را به تصویر بکشیم و تجسم کنیم زیرا آنها بسیار ریز و حدود ۲۰ تا ۳۰ نانومتر هستند.
ریبوزوم متشکل از «آر ان ای» ریبوزومال و پروتئینهای ریبوزومال است و از دستورات کدگذاری شده در ژنهای ما برای ساختن پروتئین استفاده میکند. ریبوزوم در بخش های مختلفی از سلول یافت می شود. کومر و همکارانش با استفاده از میکروسکوپهای الکترونی یک مدل سهبعدی از یک بخش از ریبوزوم انسانی ایجاد کردند که کوچکتر از قطر موی انسان است.
این محققان همچنین چگونگی ساخته شدن ریبوزوم را ثبت کردند. ریبوزوم قبل از اینکه بتواند ساختن پروتئین را شروع کند، باید از بیش از ۸۰ جزء ساخته شود. تجمیع و ساخته شدن ریبوزوم یک فرایند تدریجی و پیچیده است و چندین مرحله دارد. کومر و همکارانش به مدلهای سهبعدی از سه مورد از این مراحل دست یافتهاند.
یکی از جالبترین مراحل این کار که قبلا هم توصیف نشده بود، ابتداییترین مرحله است. در این مرحله، یک پروتئین خاص موسوم به GTPBP۱۰ با یک منحنی طولانی از آر ان ای که بخش مهمی از ریبوزوم است، تراکنش میکند. این مطالعه جدید دیدگاهها و دانش ارزشمندی درباره عملکرد ریبوزوم فراهم میکند که ممکن است تبعاتی برای بیماریهای مختلف و فرایند پیرشدن داشته باشد.
۵۸۵۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1878115منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: بدن انسان سلول بنیادی دی ان ای سلول
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۴۲۹۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسان مدرن اولیه تکشاخ سیبری را دیده بود
تکشاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتالها و انسانهای مدرن اولیه زندگی کرده بود.
به گزارش العربیه فارسی، تکشاخ سیبری کرگدنی عظیمالجثه با وزنی بالغ بر ۳.۵ تن و یک شاخ عظیم روی بینیاش در استپهای روسیه، قزاقستان، مغولستان و شمال چین پرسه میزد. محققان برای اولین بار سلولهای بنیادی این جانور را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که این حیوان آخرین بازمانده یک خانواده منحصر به فرد کرگدن است.
دانشمندان متوجه شدند که اجداد تکشاخ سیبری بیش از ۴۰ میلیون سال پیش از اجداد تمام کرگدنهای زنده جدا شدند. این باعث میشود نسبت تکشاخ سیبری با کرگدن سفید آفریقایی امروز دورتر از نسبت انسان با میمون باشد.
شواهد ژنتیکی جدید نتایج پژوهشهای قبلی که نشان میداد تکشاخ سیبری از بستگان بسیار نزدیک کرگدن پشمالوی منقرضشده و کرگدن زنده سوماترایی است را رد میکند.
محققان با بررسی ۲۳ نمونه استخوان تکشاخ سیبری موفق به تاریخیابی آنها شدند، و تأیید کردند که این گونه حداقل تا ۳۹۰۰۰ سال پیش و احتمالاً حتی تا ۳۵۰۰۰ سال پیش زنده مانده است. این بدین معناست که تکشاخ سیبری در آخرین روزهای حیات خود در کنار نئاندرتالها و انسانهای مدرن اولیه زندگی کرده بود.
دانشمندان همچنین متوجه شدند که بهرغم باور عمومی، محتملترین عامل انقراض تکشاخ سیبری نه فعالیتهای انسانی که تغییرات اقلیمی بوده است. به نظر میرسد که این جانور با آغاز عصر یخبندان در اوراسیا به شدت متضرر شده باشد.
در آن زمان کاهش شدید دما منجر به یخزدگی گسترده سطح زمین شد، که علفزارهای بزرگی که تکشاخ سیبری از آنها تغذیه میکرد را به شدت کوچک کرد و منجر به گرسنگی کشیدن و در نهایت مرگ این جانور شد.